ومسروري آنكه از تركيب سه حرف بتلفظ آيد ليكن حرف آخر از جنس اوّل بود وآن سه حرف است ميم ونون وواو. ملبوبي آنكه تلفظ آن بدو حرف است وآنها دوازده حرف است انتهى كلامه. وبايد دانست كه در ملفوظى مشروط است كه حرف اوّل وآخر از يك جنس نباشند والا مسروري از اقسام ملفوظى گردد پس تقابل از اقسام برخيزد واين مبطل تقسيم است به سوى سه قسم ومؤيد است اين را آنچهـ در فرهنگ جهانگيري ذكر نموده وگفته كه علماء عرب حروف را سه قسم ساخته اند اوّل را مسروري نامند وآن دو حرفي است واين دوازده حرف اند با تا ثا حا خا را زا طا ظا فا ها يا وقسم دويم را ملفوظى گويند وآن سه حرفي بود كه آخرش از قسم اوّل نباشد واين سيزده حرف است الف جيم دال ذال سين شين صاد ضاد عين غين قاف كاف لام وقسم سوم را ملبوبي ومكتوبي گويند وآن سه حرفي باشد كه آخرش از قسم اوّل باشد واين سه حرف است ميم نون واو انتهى. ومخفي نيست كه درين كلام ملبوبي را بر مسروري اطلاق نموده بعكس كلام سابق. الرابع إلى المنفصلة وغيرها در انواع البسط مىرد الف ودال وذال ورا وزا وواو ولا اينها حروف سبعه منفصله خوانند چهـ اينها در كتابت منضم بحرفي ديگر نمى شوند واينها را خواتيم نيز خوانند وماوراى اينها را غير منفصله گويند. الخامس إلى المفردة والمتزاوجة التي تسمّى بالمتشابهة أيضا. در انواع البسط ميگويد حروف يا متشابه اند ومتزاوجه نيز نامند وآن حروفى كه در صور آنها تفاوتي نيست مگر به نقطه چون حا وخا ويا مفرده وآن حروفى كه چنين نباشند.