(٢) نام ماهيست در تاريخ فرس. (٣) پاره جامه وجامه كه از پارها دوخته باشند كما في المنتخب. ونزد صوفيه جامه ايست كه صوفيان مى پوشند وآن دو قسم است يكى آنكه مشايخ بعد تربيت تمام مر سالك را بپوشانند واين را خرقه ارادت وتصوف گويند دوم آنكه در اوّل قدم سالك را بپوشانند تا از بركت آن از معاصي بازماند واين را خرقه تبرك وخرقه تشبه گويند. مريد در خرقه تشبه مريد رسمي است ودر خرقه تصوف مريد حقيقي است كذا في مجمع السلوك. (٤) ودر عروض سيفي مىرد كه خرم: انداختن ميم مفاعيلن است وچون فاعيلن كلمه غير مستعمل باقي ماند به جايش مفعولن نهند وآن ركن كه درو خرم واقع شود آن را اخرم گويند. ودر منتخب ميگويد خرم رفتن فاي فعولن وميم مفاعيلن، فانظر في العبارات من الاختلافات.