للمساهمة في دعم المكتبة الشاملة

فصول الكتاب

<<  <  ص:  >  >>

قيل لَهُ صلي قرطبان بودكه نماز كند وكار برخويشتن دراز كند أَو قَالَ دير است كه بيكارى بسربرودن أَو قَالَ كه تواند ايْنَ كارا بسربردن أَو قَالَ خردمند بكارى نيايدكه بسر نتواند بردن أَو قَالَ مردمان ازبهرما مي كنند أَو قَالَ باش تاماه رَمَضَان إيد تاجمله نمازها بكنيم أَو قَالَ نمازي ميكنم جيري بسر نمي ايد أَو قَالَ قونماز كردِي سر بسر كرديم أَو قَالَ نماز كراكنم مَا درويد رمن مرده اند

أَو قَالَ زنده اند أَو قَالَ نما زكرده وناكرده بكسانست أَو قَالَت جند نماز كنم مرابدل بكرفت أَو قَالَ نماز جيزي نيست كه اكربما نده كنده شود أَو قَالَ بزمين فرود شود أَو خوش كَا ريست بِي نمازي أَو قيل لرجل هَل تَجِد حلاوة الطَّاعَة أَو قيل نمازكن تاحلاوت نمازيابي فَقَالَ ذَلِك الرجل تومكن تا حلاوت بِي نمازي يابي أَو قيل

<<  <   >  >>