(٢) فى م: مستقبلة. (٣) فى ز، ص، د: وبالإضافة. (٤) فى ز: عطف. (٥) فى د، ص: معطوفان. (٦) فى م: فهى. (٧) فى م: فهما معطوفان. (٨) زاد فى م، د: ومعنى الرمز. (٩) فى د، م: بسمل بين السورتين قارئ نصف، أى: متوسط فى المذهب والطريق من قول الشاعر: لا تنكحن عجوزا أو مطلقة ... ولا يسوقنها فى رحلك القدر وإن أتوك وقالوا إنها نصف ... فإن أطيب نصفيها الذى غبرا أى: وسط- والمبسمل يتوسط فى المذهب، ودم عليها وثق بها أى: بالمذهب القائل بها حالة كونك راجيا عليها الثواب، وصل بين السورتين والوصل قد فشا وكثر وليس بقليل ولا منكر، والخلف كم كشف حما والحمى ما يحميه الله أو رسوله أو غيرهما، ومنه «وإن حمى الله محارمه» أى: كم كشفت مخالفة الله تعالى من محارمه التى لا تحصى وإسناد الكشف للخلف مجاز لأنه بسببه أى: بسمل بين السورتين باتفاق ذو باء بى قالون. قلت: والبيتان فى لسان العرب (نصف)، (قوا) والمخصص (١/ ٤٠). (١٠) سقط فى م. (١١) فى د: التيسير.